reakcja organizmów zwierzęcych
Encyklopedia PWN
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
skały powstałe na powierzchni skorupy ziemskiej w wyniku nagromadzenia materiału pod wpływem wietrzenia, procesów życiowych, sedymentacji i diagenezy;
biol. jedne z najważniejszych elementarnych rodzajów wrodzonego zachowania się swobodnie poruszających się drobnych organizmów, od bakterii i pierwotniaków po kręgowce, a także gamet (jak plemniki) i pływek.
aklimatyzacja
całokształt procesów fizjol., biochem. i zmian morfologicznych będących wyrazem zdolności przystosowania się organizmu roślinnego lub zwierzęcego do zmieniających się warunków środowiska, gł. warunków klimatycznych;
[łac. ad ‘do’, clima, ˜atis ‘klimat’ < gr. klíma],
chemia
nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.
[gr. chēmeía ‘magia’],
zachowanie się zwierząt, behawior,
zool. jedno z podstawowych pojęć w naukach behawioralnych, np. etologia, psychologia zwierząt, ekologia behawioralna i socjobiologia, behawioryzm, a także ważne pojęcie w psychologii;
